- dilbərcəsinə
- z. Dilbər kimi, dilbər ədası ilə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dilbərcəsinə
Look at other dictionaries:
dilbəranə — f. dilbər kimi, dilbərcəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dilbəranə — <fars.> şair. bax dilbərcəsinə. Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cilvə — is. <ər.> Dilbərcəsinə hərəkət, naz, qəmzə, işvə; hərəkətdə, davranışda, danışıqda incəlik, zəriflik, gözəllik, lətafət. Sığallama hərdəm tərlan quş kimi; Tamam sümüyündə cilvə gərəkdir. M. P. V.. <Xəyyam:> Gəl, gəl, olayım səndəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allah — is. <ər.> 1. Bütün kainatın yeganə yaradıcısı və idarə edəni; Yaradan, Tanrı, Rəbb. Lap qabaqlar Allahdan başqa heç kim yox imiş. . (Əsatir). Allahın qəzəbi tutur, Adəmlə Həvvanı cənnətdən qovur. . (Əfsanə). Qorqmazam bu dünyada heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
intizar — is. <ər.> Həsrət içərisində gözləmə, səbirsizliklə gözləmə. Neçə rəfiqimüvafiqlə əlləşib içə mey; Nə kəsri məclisimeydən, nə intizarı ola. S. Ə. Ş.. On beş gün ayrılıq on beş il keçdi; Öldürdü intizar, gözüm yoldadır. Ə. C.. İntizar və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duvaq — is. 1. etnoqr. Gəlin gedən qızın üzünü örtən tül örtü. Gül düxtərinin ərusi yetmiş; Gülgün duvağın başına örtmüş. X.. Artıq Gülzarı başında ağ duvaq qapıdan çıxarırlardı. C. C.. // Ümumiyyətlə, keçmişdə qadınların başlarına taxıb üzlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahu — is. <fars.> 1. Ceyran. Ətirlərimizin əlası müşkdür ki, ahunun göbəyinin qanından ibarətdir. C. M.. Məstan bir qaçan ahuya dönüb, indi kəməndə gəlmir. S. R.. 2. Şairanə təşbihlərdə: dilbər, gözəl. Aşiqidilxəstəni hərdəm sorar, ahu gəlir. X … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hər — əvəz 1. Bir toplunun ayrıca götürülən fərdi, onu təşkil edən şeylərdən hər biri. Hər adam. Hər ailə. Hər adambaşına. Hər bir – bax hər. Hər bir adam. Hər bir şey. Hər bir təsadüfdə. Hər bir çətinlik qarşısında. – Əli yüz sirr oxuyur; Hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
